Beschrijving: Tannhäuser: Geregisseerd door Brian Large. Met Hans Sotin, Richard Versalle, Wolfgang Brendel en William Pell. Tannhäuser (tenor) is de sensuele geneugten van de Venusberg beu en verlangt naar de eenvoudige geneugten van het aardse leven. De liefdesgodin Venus (sopraan) roept een magische grot op en verleidt hem zich over te geven aan extase, maar Tannhäuser roept de Maagd Maria aan en Venus verdwijnt. Hermann (bas), de landgraaf van Thüringen, en minstrelen komen dichterbij. Wolfram zegt dat Tannhäuser tijdens hun eerdere zangwedstrijden de liefde won van Elisabeth (sopraan), de nicht van de landgraaf. Terwijl hij naar de Hall of Song gaat, werpt Tannhäuser zich aan Elisabeths voeten. Ze zingen samen van liefde. De Landgraaf kondigt een nieuw songfestival aan; de winnaar ontvangt zijn prijs uit handen van Elisabeth zelf. Wolfram (bariton) zingt eerst en gebruikt het beeld van een fontein om de puurheid van liefde te bezingen. Het publiek geniet van zijn lied, maar Tannhäuser antwoordt dat de fontein van liefde hem alleen met brandend verlangen vervult. Een andere minstreel, Biterolf (bas), spreekt namens de verontwaardigde ridders en dames wanneer hij Tannhäuser uitdaagt voor een gevecht. Tannhäuser bespot Biterolfs onervarenheid in de geneugten van ware liefde. Wolfram probeert iedereen te kalmeren, maar Tannhäuser zingt een hymne voor Venus. De ridders willen Tannhäuser tegen de kont schoppen, maar Elisabeth smeekt hen om hem te vergeven, en Tannhäuser valt met een kreet van verdriet op de grond. De landgraaf vertelt Tannhäuser dat zijn enige hoop op redding is dat hij zich bij de groep pelgrims voegt die zich voorbereiden op hun weg naar Rome. Wanneer de pelgrims echter terugkeren, ziet Elisabeth dat Tannhäuser er niet bij is. Wanneer Tannhäuser terugkeert, vertelt hij Wolfram dat hij de paus heeft gezien, die hem veroordeelde door te zeggen dat als hij van de geneugten van de Venusberg heeft genoten, hij net zomin vergeven kan worden als de staf van de paus groene bladeren kan laten ontkiemen. Wolfram is geschokt als Tannhäuser verklaart dat hij zal terugkeren naar de Venusberg.